Ο Νικόλαος Πιτταράς με την οικογένειά του ήρθαν το 1953 στην Αθήνα από ένα ορεινό χωριό της Νάξου, όπου η μόνη ενασχόληση των κατοίκων του ήταν η εξόρυξη σμυρίδας από το τοπικό ορυχείο. Με την άφιξή του στην Αθήνα ασχολήθηκε με το χώρο των κατεδαφίσεων και των γαλαριών (τρύπες στο έδαφος).

Πρώτο μεγάλο έργο ήταν το "Το Χημείο του Κράτους" επί της οδού Ακαδημίας (δίπλα στο σινεμά "Ίρις") το 1957 με τη συμμετοχή και του γιου του, Γεώργιου Πιτταρά. Στη συνέχεια, πατέρας και γιος αναλαμβάνουν έργα στην παλιά Αθήνα (Μοναστηράκι, Διονύσου Αρεοπαγείτου, Μητροπόλεως, Σύνταγμα, Πλάκα κ.α.).

Ο Γεώργιος Πιτταράς συνεχίζει με έργα διαπλάτυνσης των οδών Χερσίφονος (πίσω από το Α' Νεκροταφείο), Ιεράς Οδού, Λεωφόρου Αθηνών όπως και έργα στις φυλακές Κορυδαλλού (με τη συμμετοχή του γιου του Νικόλαου Πιτταρά), στο εργοστάσιο ΦΙΞ, στην Αττική Οδό όπου αποξηλώθηκαν και κατεδαφίστηκαν 4.500 σπίτια, στο πάρκο του Γκάζι, στην περιοχή Λένορμαν (170 στρέμματα), στον κεντρικό σταθμό προαστιακού-ηλεκτρικού συρμού, στα Goody's Γλυφάδας κ.α. Παράλληλα, αναλαμβάνει την περισυλλογή υλικών από κατεδαφίσεις παλαιών νεοκλασικών κτιρίων στην Κηφισιά, στην Εκάλη, στο Καστρί στη Φιλοθέη, στο Ψυχικό κ.α.

Το 1977 εγκαινιάζει το πρώτο μαγαζί στην οδό Αναπαύσεως 171 έκτασης 270τ.μ. για να φτάσει να είναι σήμερα ένας εκθεσιακός χώρος 4 στρεμμάτων γεμάτος με παλαιά οικοδομικά υλικά.